İZMİR’İN İŞGALİNDE HASAN TAHSİN
OLAN BİTEN SARAYIN GÜNAHI.
AVUÇ AÇMIŞ, NİYAZ EDER MÜMİN…
KIYAMET KOPSADA, OKUNMASAK EZANI.
BİR DAHA HİÇ GÖRMESEK SABAHI.
İŞGAL ZIRHLILARI, İZMİR LİMANINDA
DEMİRLEMİŞ, ÇÖREKLENMİŞ…
YUNAN, HEVESLE BEKLER SABAHI…
İŞGAL OLDU, OLACAKTA, BARİ! TÖRENLE OLSUN.
PAÇAVRALAR SALLANSIN, ALKIŞLAR TUTULSUN.
ALAY EDER GİBİ YÜRÜSÜN YUNAN SOYTARI ALAYI.
HASTA ADAM İZİN VERDİ, DİRENİŞSİZ ALINACAK İZMİR…
ÖLDÜ ÖLECEK, ONA CENAZE TÖRENİ GEREK…
SARAY KORKAK ACİZ… OLAN BİTENE RAZI…
EL KESİLİR, KOL KESİLİR HİSSETMEZ…
BAŞ SAĞLIĞI YETER DER, YAŞLI BUNAK…
ZIRHLILAR, SÜSLENMİŞ BEKLERKEN,
İŞGAL ÖNCESİ İZMİR LİMANINDA.
İZMİRLİ VATAN SEVERLER TOPLANDI,
MAŞATLIK MEYDANINDA.
GÜR BİR SES YÜSELİDİ KÜRSÜDEN;
“BURAYI YUNANA VERMEYECEĞİZ”.
“VERMEK İSTEYEN KUVVETLE PAYLAŞACAK KOZUMUZ VAR”.
O SES Kİ
HALA YANKILANIR, ADAM OLANIN KULAĞINDA…
15 MAYIS 1919 SABAHI 7:30 DA
BAŞLADI ULU ÇINARIN CENAZE TÖRENİ.
SARAY, ÖYLE LAYIK GÖRMÜŞ KENDİNE…
CEMAAT RUM, İMAM PAPAZ
SELAMSIZ, SELASIZ, NAMAZSIZ, DUASIZ…
BİR GARİP CENAZE TÖRENİ,
SARAYLARA LAYIK…
AKIL FUKARASI CANLI CENAZE OLMUŞ,
GÖMÜLMEYE RAZI…
ARİF OLAN BİN ÖLÜR.İSTİKLAL İÇİN GENE RAZI…
KONAK MEYDANIN KORDONBOYUNDA,
BİR İNSAN EVLADI DİKİLİR BEKLER.
KARA TABANCA BELİNDE,
YUMRUK OLMUŞ YÜREĞİ,
O ÖPÜLESİ HER İKİ ELİNDE.
BELLİ Kİ MATEMİNDE;
GİYİNMİŞ KARA BAHTIMIZ GİBİ KARA.
DİKİLMİŞ DURUR LİMANDA GÖZLERİ.
AL BAYRAK GİBİ OLMUŞ BEYAZI, RENGİ;
ANASINDAN DOĞDUĞUNDAN DAHA KARA.
RUM CEMAATİ BAYRAMLIKLARI GİYİNMİŞ,
KORDON BOYUNA DİZİLMİŞ.
ELERİNDE YUNAN BAYRAKLARI.
ONLAR SALLADIKÇA ALKIŞ TUTARAK,
YÜREĞİDE SALLANIR HASAN TAHSİNİN.
“NANKÖRLÜK OLURDA BU KADARI” …
ANİDEN
YARAR KALABALIĞI ÖNE ÇIKAR.
SUSTALI BİR BIÇAK GİBİ…
ÇIĞLIKLA AÇILIR KALABALIK,
YUNAN BAYRAĞI YIRTILIR GİBİ.
“OLMAZ, OLMAZ” DER.
“BÖYLE ELLERİNİ SALLAYA SALLAYA GİREMEZLER”
DİYE HAYKIRIR KALABALIĞA.
AÇAR SAĞ ELİNİ, SALAR YÜREĞİNİ ELİNDEN…
BİRDEN ELİNDE BELİRİVERİR,
REVOLVER KARA BİR TABACA.
SIKAR YUNAN TÖREN ALAYINA.
YERESERER İKİ SOYTARIYI, BİRİ BAYRAKTAR.
BİRKAÇ KURŞUN YARASI ÜSTÜNDE ÖLSÜN DİYE…
YUNAN SÜNGÜSÜNÜN YARALARI BAĞRINDA,
DÜŞMANIN YÜREĞİ SOĞUSUN DİYE…
HASAN TAHSİN YATARKEN BULUNUR,
İZMİR SAAT KULESİNİN ALTINDA…
VE ZAMAN HERŞEYE KADİR.
VE ZAMAN HERŞEYE İLAC.
VE ZAMAN BİLGE
VE ZAMAN MÜJDECİ
VE ZAMAN GİRDAP GİBİ TÜM ACILARA…
YETER Kİ ÇABA GÖSTERECEK İMANIN OLSUN…
VE İZMİR SAAT KULESİNDE;
AKREP VE YELKOVAN,
BİR GİRDAP GİBİ DÖNMEYE BAŞLAR.
KARA GECEMİZİ YUTAR GİBİ…
HİÇ DURMAMAK ÜZERE, İSTİKLALE DOĞRU…
HIZLI VE RİTMİK…
DÖNEN KADERİMİZ GİBİ TERSİNE…
AZİMLE, KARARLA, UMUTLA, TEKLEMEDEN…
YENİ BİR HAYATI MÜJDELER GİBİ…
YENİ KUTLU BİR CUMHURİYETİN,
ANA KARNINDAKİ İLK KALP ATIŞI GİBİ…
BİR TAHSİN VARDI,
İLK KURŞUNU ATTI VE VURULDU KALDI.
AYDINLIĞIMIZIN ŞAFAĞINDA,
İZMİR SAAT KULESİNİN ALTINDA…
GÖMDÜLER BİLİNMEZ BİR SERVİNİN ALTINA.
ÖNCE BİR İKİ YAPRAK DÖKTÜ MATEMİNDEN.
ŞAŞKIN İNCEDEN, SESSİZ, GÖZ YAŞI GİBİ…
SONRA
SOĞUYUNCA BİRAZ YÜREĞİ, BAHAR MELTEMİNDEN,
KALAN GÖZYAŞLARIYLA EL SALLADI,
CENNETE KALKIP GİDEN VAPURA…
GURURLA BAKTI HASAN TAHSİNİN TABUTUNA.
BİZ NASIL GURUR DUYUYORSAK,
O DA GURUR DUYDU KENDİNDEN OLANLA…
VE
SİLKELENDİ, ALKIŞ TUTTU ELLERİ.
EY! TÜRK MİLLETİ DUY SESİMİ.
KARA GECEN BİTİYOR.
İSTİKLALİN ŞAFAĞINDASIN…
İNAN BANA!
BEN SENDEN YANAYIM,
BİNLERCE YIL NÖBET TUTTUM,
GÖLGE OLDUM ATANA…
SERVİ BOYUMDAKİ AZAMETİM, ASALETİM;
ONUN BEDENİNDEN GELİR, GÜVEN BANA…
BAK SENİN İÇİN ÇALIYOR SAAT KULESİ
UYAN, UYAN, UYAN!…
VE KÖK SALDI TÜM ANADOLU’YA.
GİZLİDEN, GİZLİDEN HAYKIRDI …
BİR YAPRAK DÜŞER GİBİ YAVAŞ VE SESSİZ…
AYMAZ SARAYA, İŞGALCİ YUNANA.
BİR ŞİMSEK GİBİ GÜR VE HIZLI…
ANLAYAN GÖNÜLLERE, ARİF OLANA…
KÖY, KÖY, KÖŞE BUCAK,
KÖK SALDI EDİRNEDEN KARSA.
SESLENDİ İÇİMİZDEKİ O HAMURA,
SİNOPTAN ANAMURA….
İZMİR İŞGAL OLDU, BOŞU BOŞUNA,
SESSİZ, TEPKİSİZ, DİRENİŞSİZ…
DUY SESİMİ! BAK! ŞİMDİ EL OLMUŞ.
ULU ÇINARIN GÖVDESİNDE KOVUK GİBİ.
ŞİMDİ O KOVUKTA ÇAKALLAR YATAR.
GİDİN, BULUN, ÇAĞIRIN BOZKURDU,
O BİR HAL ÇARESİNE BAKAR.
BENİM BAŞIM, GÖĞE ERDİ,
TEK BİR SERVİ ÇEKİRDEĞİNDEN.
SİZİNKİSİDE İSTİKLALE ERSİN,
ŞU CESUR İNSAN EVLADININ,
SIKTIĞI MERMİ ÇEKİRDEĞİNDEN.
VE BAŞLADI TOHUM DÖKMEYE
GÜNDÜZ, GECE, VAKİTLİ, VAKİTSİZ…
ALSIN GÖTÜRSÜN, SAVURSUN ANADOLU’YA,
İLK NEFESİMİZ GİBİ AKDENİZİN MELTEMİ.
DAĞ, TAŞ, DERE, TEPE…
UMUT YEŞERSİN, DUYMAYAN KALMASIN…
VE
BİZİM İÇİN DÖNMEYE BAŞLADIKTAN SONRA,
İZMİR SAAT KULESİNDE ZAMAN…
BİR GİRDAP GİBİ KARA GECEMİZİ YUTAN…
ASIRLARDIR KILDAN İNCE KUL BOYUNLAR,
KILIÇ GİBİ BİLENİR OLDU…
BAŞLAR DİKİLDİ UFKAKA BAKAR OLDU…
GÖZLER BOZKURDU ARAR OLDU…
MERAKLA, UMUTLA, HEVESLE,
BİZ, BİZ OLARAK, ALDIĞIMIZ İLK NEFESLE.
ELİ KULAĞINDA BOZKURDU BEKLER OLDU…
ZAMAN YOK BAKMAYA, NİYESİNE, NİCESİNE.
AHALİ; “BEN, ARTIK MİLLETİM” DER OLDU.
VE ANLADILAR Kİ
ALLAH, FANİNİN TAHTINDA DEĞİL,
İMAN EDENİN, BAHTINDA İDİ.
İMAN; BOYUN EĞMEK, EL ETEK ÖPMEK DEĞİLDİ.
İMANIN EMARELERİ;
DÜRÜSTLÜKTÜ, DOĞRU SÖZDÜ,
ÇALIŞMAKTI, HER İŞTE EMEKTİ,
TEMİZ CESUR YÜREKTİ.
BUNLARIN OLMADIĞI YERDE
İMAN, ZATEN YOK DEMEKTİ…
VE İMAN KİMDEYSE ONA AYDINLIK GELİR.
KENDİ OLUR, KENDİNİ BİLİR, KENDİNİ YAŞAR.
KULA KULLUKTAN ÇIKIP,
BİR TEK ALLAH’A KULUM DEDİKÇE,
HER TEMİZ, CESUR YÜREK.
BAHTIMIZDA KARADAN ALA DÖNER…
KANLA YIKAYIP, AKLARIZ, PAKLARIZ,
ÜSTÜMÜZDEKİ FELEĞİN KARASINI.
TA Kİ AK BİR AYYILDIZ BELİRENE KADAR…
UMUT SİS OLUR YÜREK OLUR,
YAYILIR TÜM ANADOLUYA.
TÜTER DURUR BAĞIMSIZLIK ATEŞİ,
KUVVACI İMAMLARIN, AYDINLARIN.
DUASINDA, VAAZINDA, NEFESİNDE.
UMUT, EMEK OLUR, YÜREK OLUR
YEMİN OLUR, TEKBİR OLUR…
GERÇEK İMANLA DOLAR YÜREKLER…
ARİF OLAN GÖNÜLLER ÇARE ARAR.
TEZ OLAN GÖNÜLLER, NARA ATAR…
HEM TELAŞA HEM TEMŞA…
KAYNAR TEKMİLİ ANADOLU,
DOĞUM KAZANI GİBİ…
DEMİRCİ EFE, DAĞDAN SESLENİR YÜREKLE …
“BİR GENÇ DÜŞMANA İLK KURŞUNU SIKMIŞ, BUNDAN SONRASI BİZE DÜŞER”
DİYE HAYKIRIR.
“KEMER BELİNDİR, ÇİZME AYAĞIN, BÖRK BAŞINDIR”.
” MADEM Kİ BURASI VATANIMIZDIR;
BİZDE BU VATANIN OLMALIYIZ” DER DAĞA ÇIKAR ÇETE EMİR AYŞE.
ÇİFTLİKLİ KÜBRA’YLA, SELANİKLİ AYŞE’YLE,
BALTAKÖY KADINLARIYLA.
SAYSAN DAHA NİCESİYLE…
KADIN BAŞINA KADINLARLA, KIZLARLA…
GİDER, BULUR, DİKLERLER
GENÇ YÖRÜK ALİNİN YÜREĞİNİ, BAŞINI.
KURTARMAK İÇİN BAŞINI
“YA BİZİM GİBİ YAZMA TAKARSIN.
YA DA YUNANA KURŞUN SIKARSIN.”
YÖRÜK ALİ,
HABER SALAR YUNANA.
“SULTAN HİSARA SİLAHSIZ GELECEĞİZ TESLİM OLUP, SANA KATILACAĞIZ”
YUNAN BEKLEYE DURSUN.
KIZANLARINA DÖNER VE DER Kİ.
“MALKOÇ KÖPRÜSÜNÜ BASACAĞIZ”
DEMİR YOLUNU HAVAYA,
YUNAN KARAKOL BİRLİĞİNİ CEHENNEME UÇURUR,
YÖRÜK ALİ VE AYDIN’IN EFELERİ,
MİLLİ MUCADELEMİZİN İLK ZAFERİNDE.
DUYAN YÜREKLENİR.
ELİ SİLAH TUTAN KOŞAR GELİR,
TOPLANIRLAR YÖRÜK ALİNİN BAŞINA.
KISA KESERLER, OLUR AYDIN HAVASI,
AYDIN, ÜÇ GÜNDE KURTULUR…
HASAN TAHSİNİN MERMİSİ,
YUVARLANIR, BÜYÜR ÇIĞ GİBİ…
YIKILIR YUNANIN ÜSTÜNE,
GÜZ AYINDA SARIKAMIŞIN SOĞUĞU GİBİ…
ÇARPAR YUNANIN YÜZÜNE SOĞUK TOKAT GİBİ…
VE TABİ Kİ BİLDİĞİNİZ GİBİ.
SARAY, İZİN VERDİ YUNANA,
KENDİ CENAZE TÖRENİ OLACAK…
HASAN TAHSİN DEDİ DÜŞMANA.
“ELİNİ KOLUNU SALLAYARAK
BÖYLE OLMAYACAK” …
İZMİR SAAT KULESİ DEDİ ZAMANA.
“ARTIK TERSİNE DÖNÜLECEK” …
VE EFELER DUR! DEDİ YUNANA.
“BOZKURDU BEKLERİZ O GELECEK” …
VE NİHAYETİNDE, TANRI İZİN VERDİ.
19 MAYISTA GÜNEŞ KUZEYDEN DOĞACAK…
Dr. ÖZGÜR EKER 21.02.2018
https://youtu.be/96faCbDPoNI