MEK/ANSIZ
Efkarın gecesi var
Ayrılığın sabahı...
Körolasıca umutsuzluk
yine umrumda çaresizlik
yine batım cenk meydanı
Hüznümde batan g/emi/ler...
Sevdanın önsözünü yazarken
Aynı gökyüzüne bakıyorduk
Çürümüş vaatlerle küflendi takvim
Hasret eritti sabrımı
Kalbim artık mek/ansız...
Hatırla!
Özlemin sıkışmışken kaburgamın arasına
Ciğerim iki dudağının arasında kavruldu
Damarlarımda gezen mutluluk
Nedamet isiyle boğuldu
Aşkın levinde ülser düşlerim...
Umutlarımın mayınlarına basarken
Yüreğini aralıkta bırakma
Sürgüle gurur kapılarını
Hatırla geri dönüş yok
G/ittiğin yol tek yöndü...
Şimdi,
Zaman burkmuş anıları
Sessizliği taşırken ruhumda
Merhamet üşüyor
Susmaların sedasında
Pıhtılaşırken sözlerim
acıyla sulanacak her karış ümidim...
Gönlümü savurduğun
İzbe vakitlerden birinde
Sıska hasretinle düşündü ayrılık seni
Geriye tek bir kelam...
Ne diyeyim ki
Adınla değil
Acınla yaşa!