Öyle Bir Üşüdüm Ki
Tam da
bulutlar;
Yüzümü; sıcağımı
ve ışığımı örtecekken
Havalar;
Kar,
buz, fırtına ve ayazla haşır neşir olacakken tam da
Ve karakış
bütün dehşetiyle kapılara dayanmışken
Yorgun
argın, dizlerimi karnıma çekip
Bir
dağın ardına sessizce gömülüp batacakken tam da
Ve tam
da buz gibi bir sessizliğe dalıp dalıp
Gözlerden
çok uzaklara kaybolup gidecekken...
Öylece,
gözlerine yakalanan
Ve
gözlerindeki baharlara takılıp kalan
Batmaya yüz
tutmuş eskiyen bir güneşim ben…
Ve sen; sevgilim…
Bir
yağmur sonrası
Kar,
buz, fırtına ve tipi derken
-İlk aşkın
ateşiyle ha bi gayret-
Koynumda
kendine kuru bir yer açıp
Ve ana
rahmindeki bir bebek gibi içime kıvrılarak
“öyle
bir üşüdüm ki…” dedin
Doğanın
bütün kurallarına ve kanunlarına karşı
Ve tam
da ortasında karakışın üstelik
Bilerek,
isteyerek ve kasten -tüm ışığım ve sıcağımla-
Gözlerinde
öylece -batmadan- kalakaldım…
…ve gözlerindeki
baharları, ışığıma katık ederek
Aşk ile diyar
diyar;
Bahçemizde
tomur tomur bir dünya çiçek
Dağımızda
işveli ve deli dolu bir bahar yeli
Dudaklarımızda
yıldızlar kadar çoğalan ışıltılı bir öpüş
Yüzümüzde
ay ışığı
Meftun bir
aşk şarkısına eşlik ederek;
Dünyanın
bütün evlerini damlarından
Ve
evsizlerini gözlerinden öpüyoruz birlikte…
Haziran
2019
(
Öyle Bir Üşüdüm Ki başlıklı yazı
Savaş tarafından
11.06.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.