İçimin
ateşiyle hep daldan dala kondum
Yıllar
sensiz geçince izin kaldı sevdiğim
Garip
Yunus misali soğuk sularla yundum
El
kefenim biçince sözün kaldı sevdiğim.
Bir
gün karşılaşmaya umutla arayışım
Tüm
saçlarım ağardı tükenmedi gözyaşım
Dört
mevsimi bir ettim o da yalnızca kışım
Aşkın
boynum eğince güzüm kaldı sevdiğim.
Yaşım
kemale erdi dizim ıkarak çöktüm
Bir
azı dişim vardı en son onu da söktüm
Kazma
ile açtığın çukura beton döktüm
Hayat
zoru seçince sızın kaldı sevdiğim.
Kanat
verdin uçmaya kuşlar gibi sektirdin
Sevgiyi
kutsal sayıp yine tohum ektirdin
Şu
beden ikliminde çok çileler çektirdin
Kaderim
gülmeyince gözüm kaldı sevdiğim.
Mavilikte
kaybolsam hasret duymazdım kuma
Derim
kendi kendime aklınla bak uyuma
Aldanma
ha yakıcı şu volkanik huyuma
Kalpte
kor sönmeyince közün kaldı sevdiğim.
11.07.2019
Ahmet
Çelik