Online Üye
Online Ziyaretçi
AKŞAMIN IŞIKLARI
Bu kez sert esti rüzgar, hava bir hayli soğuk!
Tipiye dönüştükçe karlar serseri tozar.
Titreştikçe bedenler nefes boğuk, ses boğuk,
Tuhaf şu ki; yüreğim hala karlarda gezer.
Bütün ışıklarını yakıyorum akşamın;
Hala aydınlanmıyor içimdeki karanlık!
Esiri olmuş yürek ayrılığın ve gamın;
Ölüm dediğin ne ki, bir nefeslik, bir anlık!
Buluttan yuvarlandık, şimşekle yere düştük;
Her yolu aşka giden dört yol kavşağındayız.
Çaresizlik içinde kendimizle dövüştük;
Ters yollarda yürüdük ayrılık dağındayız.
Gözlerinden fırlayan her bir nazar okundan;
Aşk revan içindeyim, göğsümü ateş bastı.
Gönül şaşkın, dil suskun ayrılığın şokundan;
Us, gönül kalesine isyan bayrağı astı.
Yüreğinde zamanı oyala dur Coşari;
Sönmekte olan ateş üşütür korkumuzu.
Dönmeyecek olanı kovala dur Coşari;
Hüzünler kaplamışken bizim son şarkımızı
07.09.2019 Samsun
İbrahim COŞAR