Online Üye
Online Ziyaretçi
Akşam beyazı gülümser
Gün biter
Kar kazlar karlar gibi dökülür
Geceyi hatıra defterimin
Ateşinin sıcaklığı ve okyanusunun sesiyle geçirdim.
Resmi ağladım
Tınılar sardı evrenimi
Kim bilebilirdi ki
Hatıraları yaşayanlar
Bir gün bir yerde
Defterdeki kendini tanıyamazlar
Şehrin kalbi güm güm atar
Rüzgarda dans eder kardelen korosu
Mavi saatleri boyunca gecenin
Kar kazlar karlar gibi dökülür
Gün biter
Küller arasındaki güzellik.
Birkaç uzak kuşun sesi
Kar kazlar karlar gibi dökülür
Neredendir, hangi zamandandır, bize mi aittir
Tam çıkaramasak da gülen gözleri
Yazdan kalma küçük bir anı
Fotoğrafın tam kalbine götürür.
Ayşegül Aşkım Karagöz