Tutundum kelimelere
Bir þiirin içinden geçebiliriz diye

Geçtik de
yalýn, duru, sakince…
bir eski aþkýn yýkýlmýþ sokaðýndan
bir gençlik anýsýnýn kýyýsýndan,
bir iç sýzýsýnýn
kalbinden geçtik.

Geçtik
derin saydam keskince
tüm evrenin
morcivert  saðýrlýðýndan
acýya kör
acýya saðýr aðýrlýðýndan

Yine de kalbimiz duru kaldý
rüzgarýn yasemin kokulu saçlarýndan
çay kokulu yaz akþamlarý sýcaklýðýndan
geçtik

Ben ise düþündüm
bir dostu deðil,bir hatýrayý
bir þefkat býraktý yüreðime
sesini hissettim
güvercin grisi sessizliðinde haykýrdý
dedi ki:
Sen bir dostu deðil, bir mucizeyi yaz
çünkü bazý þiirler insan biçimindedir
ve bazý insanlar
þiirin ta kendisidir.