Online Üye
Online Ziyaretçi
Zaman sonlarına düştük
İçimizdeki bahtiyar ümitler ve
Kırlangıçlar terk etti bizi...
Bir kaç gülümseme aldık
Köşedeki çiçekçi buluttan
Ve yüzümüze yapıştırdık
El sallayan hatıraları kandırmak için
Gülümsedik
Son tren hareket etmeden gardan.
Su zambaklarına basarak yürüdük
Çocukluğumuzun en mükemmel haliyle
Balonlar uçurup rengarenk
Gülümsedik
Zaten
Son tren hiç hareket etmedi gardan
Vezüv kadar yandık yanabildiysek
Biz yanarken de her şeye rağmen
Gülümsedik
İnan
Son tren hiç gelmemişti zamandan.
Ayşegül Aşkım Karagöz