Koca savaş meydanı kalpte iki başlılık

Zaman kazan değil ki tutasın kulplarından

Çürüttü bedenimi çekilmez vah yaşlılık

Zaman kazan değil ki tutasın kulplarından.

Gerçek eser kalmamış lisedeki halinden

Ağrı ve hastalıktan kalkamazsın yerinden

Bir film seyreder gibi ah çekersin derinden

Zaman kazan değil ki tutasın kulplarından.

Hoca olup hendeğe bakarak üzülürüm

Yağmur yedim zannıyla iyice süzülürüm

Bilinmeyen yarından korkarak büzülürüm

Zaman kazan değil ki tutasın kulplarından.

Çok güçlü adımlarım geri geri atarken

Üstünde zıpladığım yatak bile batarken

Tablada ot misali tüm dostlarım satarken

Zaman kazan değil ki tutasın kulplarından.

Aynasız saç taradım güldüler tüm çabama

Damlayken göl aradım sığamadım kabıma

O nefesimle vardım mezar denen babıma

Zaman kazan değil ki tutasın kulplarından.

06.11.2019

Ahmet Çelik