Hani içki içse yahut mafya babasý olup, yüzlerce insan öldürse; Dinini yaþayan birini görse yahut iyi yolda olduðuna þahit olsa, alýn teriyle ekmeðini kazanan birisi olsa,  ona iltifatlar yaðdýrýr, hediyelere boðar ve ona hayranlýkla bakar. Lakin onun gibi yaþayýn deseniz asla yaþamaz.

Ýnsanlar ne kadar birbirine küsse, kanlý býçaklý olsa, her türlü günaha bulaþsa, bir cenaze gördü mü, tabutun bir ucundan tutar üzülerek… Kýzdýðý, küfrettiði, kusurunu deþtiði bu ölen kiþiye karþý aðýtlar yakar. Ölen öldüðünde deðeri anlaþýlýr, ün kazanýr, yere göðe sýðmaz adeta.

Bir takýmý tutsa, takým yenilsin ya da yensin… O kadar abartýr ki! Yense, partiler düzenler… Yenilse, karþý takýmýn taraftarýna ateþler püskürür, sanki savaþ meydanýndaymýþ gibi kavga eder. Katil olur, ya da yaralar boþu boþuna… Ne yenmeyi ne de yenilmeyi anlayamaz.

Ne kadar ateistim yahut deistim dese, karþýsýnda ki insaný ikna etmek için vallahi der Allah’ý þahit tutar, teþekkür etmek yerine Allah razý olsun der, þaþýrdýðýnda Bismillahirrahmanirrahim der, ne kadar tesettüre karþý olsa da, bir cenazeye gittiðinde baþýný örterek gider, çok hasta olsa ne olur bana dua edin der, daha neler, neler der…

Ne kadar düðünde taký götürmeyi istemese de, kendi çocuðu evlense, neden taký getirmiyorlar diye veryansýn eder durur, ayýplar, kusur arar.

Hiç okumamýþ ama zengin biri olsa, çocuðunun okumasý için elinden ne gelirse yapmaya gayret eder, sonrada çocuðum okuyor diye hava atar. Ne gariptir, hava atmaksa hâkim bir duygumuzdur, dilimizde virüsüyle daima yaþar. 

Kendi hatasýnýn konuþulmasý istemez, gýybet ve iftira yapýlmasýný da… Ama kendisi her fýrsatta bunu yapar. Asmadýðý, hapsetmediði, kavga etmediði an yoktur. Asla duygudaþ olmaz, asla karþýsýndakini dinlemez, asla baþkasýnýn kendisinden üstün olduðunu kabul etmez. 

Yaðcýdýr, yalancýdýr, aldatýcýdýr, çýkarcýdýr, güven veren deðildir, ne kendisinin kim olduðunu bilir ya da araþtýrýr ne de baþkasýný tanýmak için çaba gösterir. Affedici deðildir, aksine kincidir. Asla baþkasýnýn kötülüðünü unutmaz, intikam almakla meþgul olur. Kan davasý güder… Baþkasýnýn ölümüne aðlamaz, ama bir yakýný ölse muson yaðmuru gibi aðlar. Sevdiðinin deðeri vardýr, baþkalarýnýn deðil. Çeliþkiler doludur. 

Ýnanýyorum dese de sen inandýðýna aldanma… Alný secdeye gelse, diðer secdeye gelen kiþiyle araba pazarlýðý yapar. Bunun içinde sanki Allah görmüyormuþ gibi el kol iþaretleri ile beden dilini kullanýr. Ýbadet kalbe iþlemez, aþkta… Âþýk olduðunu sanýr, gün gelir eþini öldürür, çocuklarýnýn canýna kýyar. Sonra da ben ne yaptým diye piþman olur, olur da… Hani derler ya geçti Bor’un pazarý sür eþeðini Niðde’ye misalidir bu. Olan olmuþtur iþte…

Baþkasýnýn kýzýný kaçýrýr, ama kendi kýzýnýn kaçmasý namussuzluktur. Asla bunu kabul etmez. 

Övünmeyi sever ama Rabbini övmez…

Bizim insanýmýz iþte, ne yaptýðýna akýl sýr ermez. Hani bunu deðiþtirmek de mümkün mü, hayýr. Herkesin keyfi yerinde… Herkesin bir kanun anlayýþý var ve uygulamasý da… Ne kanun koyucular bunu anlatabiliyor ve çözmeye çabalýyor, ne de kanunsuzlukla çözüm bulanlar azalmýyor, aksine çoðalýyor…

Belki de kimlikte sorun var… Yani biz hakikaten hangi toplumun ya da toplumlarýn kimliðini ya da izini taþýyoruz ki? Ne Ýslam ne de Türk kimliði bu dediklerime uymuyor… Sizce uyuyor mu?

Saffet Kuramaz