Online Üye
Online Ziyaretçi
Gündüzler de gece gibi şimdi karanlık
Gölgeler geziyor karanlıkta
Şehirde dağda bağda bayırda
Karanlıkta görmez korkar insan
Sessiz ve sinsidir
Korkuyla dinlenir gölgelerin sesi
Bu kabus kanlarımızı donduracak
Hangi yılda hangi aydayız
Bu gün ayın kaçı
Kimiz
Unutmamızı ister zifiri karanlık
Yeter
Asla vazgeçilemez
Özlenir ilim ve bilimle gelecek ışık
Özlenir özgürlük
Ay ve yıldızlar el ele verip
Güneş olsun, karanlıklar dağılsın
Uyurken rüyalarımızda yüreğimiz çarpar
Yarın doğsun artık özlediğimiz güneş
Aydınlansın gece ve gündüz
Işıkla renklensin umutlarımız yeniden…
Barbaros İrdelmen