SORMUŞTUN YA…
Sormuştun ya: “Sen niye bu kadar sevdin?” diye;
Ne çok sebeplerim var seni aşkla sevmeye!
Bana lütfedilmişken böyle güzel hediye;
Dil sussa yürek başlar, seni her gün övmeye!
Verdiklerin ölçülmez ne parayla ne pulla;
Bir aşk istedim senden, üç aşk daha verdin sen!
Ekmeğe katık ettin yoksulluğu, yoksulla;
Yapılan hataları hoşgörüyle gördün sen!
Sen vardın yol yürürken, sen vardın düştüğümde;
Sabır dedin hep sabır, Hakk’tan gelene sabır!
Sen vardın ekmeğimi dostla bölüştüğümde;
Sabır dedin ardımdan kinle gülene sabır!
Uçmaya başlayınca yavrular birer birer;
Yalnız gecelerimi paylaşan bir sen varsın!
Her çocuk bir misafir, ara sıra geldiler;
Evde, ev sahibi gibi dolaşan bir sen varsın!
Dilerim, kara bulut kaplayınca dağımı;
Gözlerimi kapayan ölüm uykusu sen ol!
Islak pamuk okşarken kavrulmuş dudağımı;
Pamuktaki el senin, dudaktaki su sen ol!
İbrahim COŞAR