Siyah bile kefen giyer ölümü tadarsa!
...
Her sabah uyanıyoruz
Sonra yatana kadar aradaki zamanı dolduruyoruz
Sanki uyanmak garanti!
Ne yaptıysak vicdan rahat
Dilimizde bol avuntu
Mutluluk dudaklarımız arasında kalan kırıntı
Dökülüyor toprağa çokluk…
Çarmıha gerilmiş ilahi sözler
Savaşlara şahit olmuş gözler
Şimşek kaç bin voltla etrafa aydınlık saçıyor
Günah işlemeye sen devam ettir ey nefis nasılsa var vurulacak dizler
Hatırla doğarken ağlamıştın…
Hatırla “Kalu belâ” derken yeminini
İlk ağıdında bırakmıştı kırışıklıklar yüzünde
Gelecekte sözünü tutmazsan hatırlayasın diyen izleri
Ne kadar baksan aynaya
Hatırlamazsın ama!
İnsan kefen parasını kazanmak için çalışır adeta
Nefesiyle alıp verdiği havanın hesabını yapmaz
Kokusuyla misk dağıtan çiçekleri
Amazon ormanları dokusuyla oksijen dağıtan yaprakları
Her an görse görmezden gelir
Bu suyun kaynağı
Bu sütün kaymağı
Boşuna yaratılmamıştır oysa
Çalınmaz diye
Alınmaz diye
Garantisi yok ama yedikçe şükretmez doysa
Her şeyi satın alamaz para
Her dişi saran yiyecek, doyurmaz dünya
Rahmet yaratıcıdan hediye
Ah bilse…
Güneş nasılsa doğacak
Ay geceleri dolaşacak
Rüzgar esecek belki tayfun olacak
Belki yağan yağmurla her yeri sel götürecek
Her içkiyle
Her uyuşturucuyla
Yaptığın dansın zelzeleyi unuturacak
Her gün sıradan beklentisi…
Diktiğin güller vazoları süsleyip sonra da solacak
Mevsimler bir bir geçecek
Sana yazılan mektuplar ömür sandığında okunmadan saklanacak
Uyarılar…
Gördüğün sadece hastalığında içtiğin haplarda
Bunun dışında ne varsa emrinde, üstelik de sana göre garanti
Kaç ton yemek yedin kaplarda
Kaç milyon giysi dizildi elbise dolabında
Kaç trilyon para girdi çıktı cebine
Sana görünecek piyangodan çıkmış gibi bir amorti
Yatağına hapsolduğun ömrünün son demlerinde
Yapılmış uyarıya yazık…
Oysa her gün aynı
Boşa ömrünün harcanmış dizaynı…
Düşün boşuna mı vatan için ölüp şehit oldu asker
İmam hakkını helal et der
Düşün ne yaşadıysan kendi seçtiğin kader
Felek yok, var keder
Düşün arabalar, uçaklar, tanklar ne amaç için yaptı seferler
Sen eğlenmekten başka ne düşündün
Sandın ki bu yaptığın kazandırdı zafer!
Ne hayallerin öldü ne küstün
Ne de ibadetleri yapmadım diye üzüldün
Senden başka herkes Allah yolunda çalışırken
Sen yanlışa düştün…
Mutlu musun peki
Gün geldiğinde sözlüye kalkıp sorgulandığında karnene Allah yazar mı pekiyi
Neyi harcarsın, neyi?
Ben söyliyeyim nefsim
Ömürle verilen ana sermayeden biçilen herşeyi…
Uyan uykudan
Bugün karnene tövbe yaz
Kurtul korkudan
Mutluluk vermezmiş diyen vesvese
Ve kuşkudan
Leyla çöllerine Mecnun ol
Her kum tanesi gibi kul
Gittiğin olsun dosdoğru yol
Yokluk…
Hatırla her gün olabilir kıyamet
İhtimal sonrası sefalet
Hayırlı ameldir
Şu dünyada aradığın gerçek ganimet…
Bilmezden gelme haydi
Fani dünyada görünen her şeyin emanettir, emanet!
Saffet Kuramaz