Azrail geçti yanımdan telaşla
Rüzgarı düşürdü beni taş merdivenden
Bastıkları yer ayaklarının altından alınan
Damları çöküp altında kalan
Kim bilir kaç kişinin canını almaya gidiyordu
Bir anda yayılan ölümün keskin kokusunda
Karanlıkta toz toprak içinde soluk alamazken
Feryat ettim arkasından
Yetimin
Eşini arkadaşını arayanın
Evladını kaybeden anne babanın
Sevdiğinin arkasından
Gördün mü sel olan gözyaşlarını
Çığlıkların içinde yıkılmış evleri
Çıkan yangınları
Duydun mu gördün mü perişan halimizi
Almışsın yanına yakınlarımızı gidiyorsun
Kahkahalarla gülerek dans ederken
Duydu feryadımı, ciddileşti aniden
O çürük evleri alan sizdiniz
Beni suçlayıp bozma dedi sakın keyfimi
En sevdiğim şey seyretmektir akılsızların aczini
Haklı, duamız çoktur ama yetmedi mi acaba?
Aklı olanı azdır insanın, olanda da bilgi bulunmaz
Yine söyleyin öküzlere sallamasınlar başlarını
Bombaları patlatıp kırmasınlar fayları…
Barbaros İrdelmen
