Eski bir yara albayým..

Öyle eski olmuþki yaram olan yaralarýný sarmýþ albayým. Öyle yok olmuþumki sevebilmiþ albayým..

Zaman acýmasýz iþte benim yaralarýmý her seferinde deþerken ona iyi davranmýþ 

Günler geçmiþ o ayný kalmýþ albayým.. öyle hala bakýyorki hala seni sevdiðini hissedermiþ gibi..

Dünyasýný doldurmuþ albayým sevmiþ, gezmiþ , gülmüþ, aþýk olmuþ..

Yok kýzmýyorum albayým sadece yaralarýma kýzýyorum ben.

Hani böyle aklýna gelmez ama bir an olur olur olmadýk bir þeyde hatýrlatýr ya albayým öyle bir þey bu. Ben neden unutamýyorum albayým ? Sevmek buysa eðer ben istemiyorum albayým. Çünkü birinin seni sevmemesi dünyanýn en acý bir þeyiymiþ albayým. Sevmiyor diye kýzamýyorsun mesela yada tamam unuttum gitti diyip unutamýyorsun. Ben kýzamýyorum, unutamýyorum albayým... 

Bir gün uyandýðýmda hissizleþirim diye çok bekliyorum be albayým. Olur mu dersin , sanmam dediðini duyar gibiyim.  Haklýsýn albayým ve ben haklý olmana bile kýzýyorum.

Ama çok haklýsýn albayým..