Çocuklarımız
Mavi gözlü çocuklar vardı sokakta,
Yanakları, gözleri hep yaş içinde.
Zayıftı bedenleri,
Saçları elleri kir pas içinde.
Biri vardı elleri açmış
Buzlar üstünde:
‘’Bir ekmek parası amca!’’diyordu.
Ayağı buzlara açık,
Elleri buz gibi insanlara.
Diğeri ağlamaklı bir sesle:
‘’Sevdiğinin hatırı için al.’’
Diyerek mendil satıyordu.
Düşündüm, düşündüm, düşündüm...
Hüznüm bütün dünyayı sardı.
Gözyaşım sel oldu aktı
Ve şimşekler çaktı beynimde.
O gece anladım, çaresizliğin göz yaşlarını.
O gece anladım, gecenin karanlığını, soğuğunu
Ve o sabah anladım,
Sabahın uzaklığını.
O zaman yaşadım sokak çocuklarını.
Artık ben de sokak çocuğuyum.
Çocuklar sokaktan kurtulana dek.
Çocuklar maviliğe kavuşana dek.
(
Çocuklarımız başlıklı yazı
şaircesevmek tarafından
31.03.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
