Otuz beş yıl oldu çıkalı köyden,

El âlem bizleri sorar mı dayı,

Yüreğimiz yanar uzağız soydan,

Hal hatır sormaya arar mı dayı.

 

Dolacak elbette gözümüze yaş,

Hepsi de orada hele ki gardaş,

Varınca bilinmez kim olur sırdaş,

Açılan yarayı sarar mı dayı.

 

Diyelim seneye emekli olduk,

Yüz koyun alarak meraya daldık,

Kimiyle ağladık kimiyle güldük,

Yüz koyun bir işe yarar mı dayı.

 

Oğlunu kızını okuttu çoğu,

Gelse dahi köye bellemez bağı,

Ne koyun ne keçi bilmez buzağı,

Toprağı samana karar mı dayı.

 

Kader mi ayırdı daldan goncayı,

Yakında atacaz köye kancayı,

Haşhaşı buğdayı bol ek yoncayı,

Şimşirler kel başı tarar mı dayı...

                                      20.04.2020/Kadir KÜÇÜKKARATAŞ (ANTALYA)

( Dayı başlıklı yazı morötesi tarafından 20.04.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu