Burnumda
tütüyor, kekik kokusu,
Leylağı,
sümbülü, yazı özledim,
Kerpiçten
hanenin, durur dokusu,
Toprağa bastığın,
izi özledim.
Çocukluk
yaşımın, tatlı busesi,
Çınlatır
kulağı, o naif sesi,
Verseler
istemem, altın kafesi,
Sallanıp
yürüyen, kızı özledim.
Okşardı
başımı, nasırlı eller,
Gurbeti diyarda
ayrı gönüller,
Yıllarca düşümde,
açmadı güller,
Başımı koyduğum,
dizi özledim.
Sabahtan
akşama, bitmezdi işi,
Ocağa
bakardık, tam altı kişi,
Yufkadan
ekmeğe, dürerdi aşı
Sofraya dizilmiş,
bizi özledim.
Özenle
dokurdu, hasırla kilim,
Attığı ilmiği,
çözemez bilim,
Bazen de kırardım
sivriydi dilim,
Üstüne toplanan,
tozu özledim.
Harmanı
savuran, kalbur elekti,
Başında tülbendi,
sanki melekti,
Komşuyu
çevirmez, eli selekti,
Rüzgâra verdiği,
pozu özledim.
Sırtımı
verdiğim, dağımdı benim,
Bölünse
bedenim, sağımdı benim,
Kendinden
bereket, bağımdı benim,
O ahsen
bakışlı, yüzü özledim.
Mayısın
yirmisi, bir seher vakti,
Fedakar
eşine mahzunca baktı,
Ecelle
zamanı, öyleymiş akdi,
Ruhuma
dokunan, özü özledim. (anacım nur içinde yat.)
20.05.2020/ Kadir KÜÇÜKKARATAŞ (Antalya)
Yazarın
Önceki Yazısı