Yaşayana mutluluk yerine sardı acı,
Yaşayana günahlar yaptırdı hata, kaygı…
Yaşayana ettiği kadar gördürdü saygı
Ezber bozan gerçekte çare yoktu sevgili!
Kimi zaman göründü şehit cenazeleri
Depremler yakıp yıktı huzurlu haneleri
Gönül kabul etmedi ucuz bahaneleri
Nisan’dı yağmurları tutan bizleri diri…
Çınar altında duran kula çarptı yıldırım
Trafik terörü cana kabir yaptı kaldırım
Anlamadık aniden gelen ölümdür sahi
Yüreğimizi sardı bir şok darptı bildirim
Ne yaşamayı sevdik ne de ölmeyi umduk
Gerçekleri görmemek için şerre göz yumduk
Dünyadır dedikleri her yalana konumduk
Masal severim diye gerçek görünür adi
Neyi satın alsakta gidiyor elden, cepten
Her bilinen emanet dilenen hayal hepten
Ömrümüz geçsin diye yaşarız sahi
Kefene bürününce başımız olur kepten
Saffet Kuramaz