Üç ağaç
Ağaçları severim
Bir tanesinden bile
Yaprak koparmadım
Şimdiye kadar dalından
Bahçemdeki ağaçlar
Yıllardır büyüdüler özgürce
Çitlembik aldı başını gitti
Kavuşmuyor kollarım
Sarılınca gövdesine
İncirle dut hele defneyle
Sarkıyor koca dalları
Evin üstüne
Kedi doldu çatı arası
Erik desen
Komşumun penceresinden
Neredeyse içeri girecek
Geçen karda
Fırtına çıkınca
Kırıldı çamın büyük dalı
Düştü garajın üstüne
Evham sardı beni
Ya evin üstüne düşseydi
Olmayacak böyle
Ağaçları budamak gerek
İki metre bıraktırıp
Tepe alarak budattım hepsini
Bir servet ödeyerek
Kurtardım evi
Ayvayla vişne küsüp kurudular
İncirle dut asi
Defne de başkaldırıyor
Baharda fışkırdılar
Geçtiler eski hallerini
Savaşıyorlar benimle
Yaz budaması diyerek
Gözümü karartıp
Kesiyorum tüm filizlerini
Kaç yıl oldu kurumadılar
Bahar filan beklemeden
Fışkırıyor taze filizleri
Evin temeline saldırdı İncir
Kafasına koymuş yıkacak evi
Üç ağaç, ne olacak ki
Kolay yenerim diyordum
Küçümsemişim
Korkuyorum şimdi…
Barbaros
İrdelmen,
01
07 2020, İstanbul, 01:32