İnsan hayal kurmayı doğduğu evde öğreniyormuş
Hoş bir tevafuk
Hayatın gözlüğü pencereler
Kiminin ki su gibi berrak
Kiminin ki yağmur yemiş biraz kahveyi çalar
Kiminin ki buzlu, netlikten uzak
Hayaller de doğduğu evin rengini giyiyor
Oysaki geldiğinde çırılçıplak
Büyürken zorlandım çok
Herkes gibi, herkes kadar
Yaşantım,inandığım doğrulardan uzak
Yol göstericiler
Mutsuzluktan harap
Yükselen seslerin çokluğundandır belki
Gecelere sevdam bu kadar.
Uyumazdan evvel düşlediğim
Aslından uzak,bir dilek olan insanlar
Her uyandığım gün
Düş olduklarını hatırlattılar
Ama,
Onlar kapıları çok sert kapattılar
Ardında kalan yüreğime yeni yollar açtılar
Kilit vurulmuyor, hayallerine
Var olanı kabul etmiş
Ama iyileşmeye gönül vermişlerin
Bir tokatla yere sermek kolaydı
Bir nefeste kalkıp, "dur" demek
Zor olan
Seçmedik doğduğumuz evleri
Kimse özünde kabahatli doğmuyor
Ama birçoğumuz bu hayatta
Penceresi aynı kaldığından
Ya da düşlemediğinden doğacak günleri
Kirli hayalleri ile yaşarken ölüyor
Benim penceremse her uyandığım gün
Biraz daha berrak
Bilinmeyen uykularda
Geziyorum kimi zaman diyar diyar
Sokak sokak
Uzaklaşmak gerek bazen geçmişten
Değişmeden olmuyor uzlaşmak
Değiştir pencereni
Çık o doğduğun evden tutsaklıksa geçmişin izleri
Doğacakların yurdunu değiştir
Çünkü insan hayal kurmayı doğduğu evde öğreniyormuş.
(
Doğduğun Ev başlıklı yazı
Kankurt tarafından
25.08.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
