Uzun boylu yakışıklı kalemimle
Bir kır düğününde evlendi
Adı akrostişle
Hafızamda raptiyeli ilhamım
Gülecek goncalara gebe kaldı
Boynu bükük şiirleri
Sezaryenle doğurup kaçtı ilhamım
Heceleri içini çekti
Benimle birlikte ağladı mısraları
Beyitleri yalancı meme sandı
Dörtlüklerin içinden su emdi
Dar saksılarda ser sefil büyüdü
Ana kucağı görmedi
Öksüz şiirim
Kırıldı zaten hüzünlü kalemim de
Dayanamadı veremden kırıldı
Hem öksüz hem de yetim kaldı şiirim
İçeride kilitli yaralarımı
Maymuncukla açma artık
Paslı anıların gıcırtısını
Çocuk esirgeme kurumundan
Kulağıma duyurma artık
Kes diyorum
Kes artık sende kokunu
Git cıcılı bıcılı yeşil kafiyeli giyin
Güzel görün koruyucu şairlerin gözlerine
İyi bir dikensiz evlatlık ol
Beni de unutma
Bayramdan bayrama gel bana
Sen kırmızı dudaklarınla elimi öp
Ben mısralarını okşayıp seni koklayayım
Hem öksüz hem yetim kalan
Gül şiirim