Hazan varmış Eylül'de ne gördüm, ne de duydum.
Şöyle bir türkü yakıp, gönlümce coşamadım.
Hem bahar, hem hazanda, aşka sevdaya doydum.
Böylesi bir saadet, ömrümce yaşamadım.
Şafak vakti uyanıp, gülümserken gözlerim.
Yol alırım denize, sızlasa da dizlerim.
Güneşin doğuşunu sevdiğimle izlerim.
Hiç bir zaman yolları böylesi aşamadım.
Yarin sıcaklığını yüreğimde hissedip.
Güneşle harmanlarım, Hakk'a dualar edip.
Şimdi nasıl dertlensin, şiir yazarken Edip.
Eylül şiirlerinde beş yıldır üşümedim.
Yıllar sonra mutluluk, şu kapımı çalınca.
İlahi bir rahmetten muradımı alınca.
Kendime bana benzer, ruh ikizi bulunca.
Dünya alem şaştı da, ben kendim şaşamadım.
Şairlerde karadır şu Eylül'ün yazısı.
Severek, sevilerek, geçer gönül sızısı.
Hece hece döktürdüm güfte miydi bazısı?
Bestelenir bu şiir diyerek şişemedim.
İnsan oğlu fanidir, bir gün gelir kuş olur,
Ebedi yolculukta, toprak olur, taş olur.
Her yeni ay gelişi, yüreğim bir hoş olur.
On iki ay içinden Eylül'ü boşamadım.
Göz yaşını bıraktım, yıllar oldu geride.
Mavilikte boğuldu, içimde ki yarada.
Şimdi o mutluluğu, yaşamak var sırada.
Suya özendim ama, su gibi taşamadım.
Hangi şair istemez, Güneşle kardeşliği?
O ki bana öğretti, dolu dolu eşliği.
Bir Eylül şiirinin mutluluksa başlığı.
Ben o yar'in yoluna boşa gül döşemedim.
Kul Fikret'im aşkını her mevsimde yazıyor.
Eylül bilmecesini saadetle çözüyor.
Bundandır şiirleri sayfa sayfa uzuyor.
Görecek gün var daha, zirveye koşamadım.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
18 Eylül 2020 Saat 20.05
Güzelçamlı/Kuşadası
(
Eylül Mutluluğu başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
19.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
