Kızım Helin’e (6)
Dünyanın her
hangi yeri
Her hangi günü
Ve her hangi
bir saatinde değil
Acımızı duyduğumuz
anda -akışı duran zamanda-
Sevincimizi duyduğumuz
anda -gülüşü doğan zamanda-
Hangi anakara…hangi
deniz
Hangi ülke…hangi
şehir
Hangi
dağ…hangi sokak
Hangi gün…hangi
gece…ve hangi saatindeysek dünyanın
İşte o an
Anlarız birbirimizi
ne çok sevdiğimizi…
Ki ben;
Kardelen
çiçeği gibi çelikten zırhını delip de karın
Ellerime doğduğun gün sen
Ağlamana ıkındım… ağrıdım… sancıdım… şaştım…
Güldüm
oynadım…
-Hiçbir Eylül/
hiçbir yağmur bu kadar güzel değildi sanırım-
Minicik bir
yağmur damlasıydın henüz emekleyerek
yağan
Tuttum
Bütün
kalbimle sana ıslandım
Umursamadım hiç
kimseyi… ve hiçbir şeyi senin kadar
Sevinçsıklam
gökyüzüne sıçradım…sıçradım…sıçradım…
Güneşe…yıldızlara…
aya dokundum
Sil baştan ve
bir kez daha yeniden doğar gibi anamdan
Ve hiçbir pişmanlık
duymadan şu ömrü hayatımdan
Tuttum
Kendimi sana
doğurdum;
Bulut
olur…yağmur olur
Birbirine
sarılan iki damla su olur
Güleriz… ağlarız
Birlikte
oynar… birlikte büyürüz diye…
22 Eylül 2020