Derin kederleri, sýrtlandým durdum,

Hüznüm sevinçlere, galiptir bugün.

Þahlandým diyorken, kýyýya vurdum,

Cesaret korkuya, maðluptur bugün.

Her türlü badire, bende buldu can,

Ne hevesim kaldý, ne de heyecan,

Yüreðim Fizan'a, sürüldüðü an,

Yola revan olmak, vaciptir bugün.

Lezzeti kalmadý, kokunun, tadýn,

Karþýma çýkýyor  arada adýn,

Hýrsýn mý öfken mi, neydi muradýn,

Sözlerin sevdama, rakiptir bugün.

Sen aþký kirlettin, acýydý sözün,

Aðýr laflar ettin, güldü mü yüzün,

Nerelerde kaldý, aþk dolu özün,

Ferasetim aþka, muhiptir bugün.

Ervahýn dolanýr, hala yanýmda,

Ýþlenmiþsin ne’tsem, yarsýn kanýmda,

Düþününce yine, heyecanýmda,

Aklým sabretmeye, naiptir bugün.

Artýk avunmaktýr, sabrýma tahkim,

Nefsim ki ona da, basiret hakim,

Çaresiz dertlere, þek vurmaz hekim,

Ýtidal kaosa,  sahiptir bugün.

Acý sözler ettim, farkýnda dilim,

Baðrýmý parçalar, gözümde selim,

Ademe vuslattýr, geldiyse ölüm,

Kalem ki katlime, katiptir bugün.

Adem Efiloðlu

Muhip:  Seven, sevgi besleyen, dost.

Naip:     Bir makāmýn sorumluluðunu asýl sâhibi yerine  ona vekâlet eden.