ŞİİR ŞÂİRE YÜKTÜR
Şiir şâire yüktür yük ki vardır çekmeye
Harf cüssece büyüktür aşılmaz gelir meye
Mürekkep ince ince döner alevlenmeye
Yalın ayak mahlaslar, ahlaslar belli dünden
İlham ayaklanıyor şiir taahhüdünden
Kıta kıtaya nimet nimet ki gelir Hâktan
Menşur gibi ganimet girer hâmeye sâktan
Kafiyeyi mest eder çiğnediği yasaktan
Parça pinçik kalemler, âlemler yazılası
Sırtımda dünya gibi şuaralık zulası
Cümle cümleye kıskaç kıskaç ki duvar hepten
Yükselir arşa birkaç mânâ dolu mezhepten
Bir beyit efkârlanır düşer zenbe lehepten
Şûr içinde virgüller, güller mekânsız izde
Kafiyeler çınlıyor bir vecizlik filizde
Harf ki harflere beniz beniz ki inste özdür
Güncelerden bir deniz varakta ki önsözdür
Göç eden şiir ehli ya dimağdır ya gözdür
Satırlar kırılası, darılası dizeler
Vefasız mânâ ile manzume diz dizeler
