Doğum günüm de kendimden kendime şiir hediyesi…
Aklım
karışık…
Hiç kimseden
saklanıyorum
Hiçbir karanlıkta…/ hiçbir yerde
Hiç
kimseler bulsun istemiyorum beni
Hiçbir
anısında olmak istemiyorum hiçbir kimsenin
Yaşanmış hiçbir
anım kalsın istemiyorum -gelecek zamanın
hiçbir anında-
Hiç kimseyi
kırıp dökmek istemiyorum
Hiç kimsenin
de beni kırıp dökmesini…
Hiç kimseleri
sevmek istiyorum yinede -tutkulu hiç bir
aşkla-
Hiçli geçmiş
zamanın hiçliğinde;
Hiç kimseler
sevmese de beni
Hiç başıma
yaşamak
Hiç kimsenin
hiç kimsesi olmak istiyorum…
Hiç hiçe oturalım
Hiçbir
beklentimiz olmasın -sakın ha-
birbirimizden ve de dünyadan
-Şu dünyayı suçlamaktan vazgecelim
Ve de başımıza gelen her şeyden sorumlu tutmaktan-
Hiç bir
şeyle dolduralım kadehimizi
–kadehte dudak payı… Dudak izi… Parmak izi falan bırakmayalım-
Hiçbir şeyin
şerefine kaldıralım
“Cam cama”
ya da “can cana” tokuştursak da olurdu ama…
Çok
eskidendi o… Boş ver… “hiç hiçe”
tokuşturalım
Mahşeri
kalabalık yalnızlığıma
Kör kütük
suskunluğuma
Ve mukaddes hiçliğine
içelim yaşamın
Sevgili
hiçim benim…
Sarhoşum… hiçkolik
olmak istiyorum... hiç olmak
Zivanadan
çıkmak…/ pislik yapmak…/ bağırmak çağırmak
Ortalığı birbirine
katıp katıp karıştırmak…
Tükürmek
istiyorum
Ve okkalı
bir tokat atmak -komşusu açken tok
yatanın-suratına
Herkese
sataşmak, kafa tutmak…/ rezillikse…/ rezil olmak…
Üstelik bu
gün doğum günüm
Vay be!
desene: bir yaş daha öldüm…
Dedim ya… Aklım
karışık…
Kafamın
içinde kuralsız kaidesiz uçuşan şiir kuşları…
1 Nisan 2020