//
Meyle hoş olur kalbimiz olmazsa eyvâh derler
Güller saçılır dergâha dolmazsa bin âh derler
Güle değmeyen ellere bir nebze günâh derler
Itrımızdan damla damla siner semâya güneş
O güneş ki arza lütûf o güneş şemlere eş
Meşveretin meclisinde susmaya yasak derler
Dili kalbe indirince dünyaya asak derler
Beş vakitten kaçan ins'e muhakkak ki sa'k derler
Kürsîmizde cehennemin yangını donar özden
O kürsi ki ıraktadır nazardan , fenâ gözden
Çehremizde mai nisan yağar durmaz hak derler
Külfetimiz ağır gelip düşersek ehak derler
İman kutbu menzilinden saparsakta âk derler
Meclisimiz gülefşandır elvandandır coşkusu
O meclis ki dünden uzak yarından yakın kusu
Ram eyleriz fenâ fillâh mâkâmında kul derler
Bu fânilik mektebine varakta okul derler
Durma erlik mâkâmına ilerle, sokul derler
Mevlâyı anlatır hüküm amacı hakkı iknâ
O Mevlâ ki imân ettik âmennâ ve saddaknâ
//
