" Arafı dünyada yaşıyor gibiyiz ; Ne gönlümüz eşkıyalığa râzı ,ne nefsimiz evliyâlığa "
//
Yontuldu kalem dipdiri yazmak sıfatından Mânâda kelamsız özü hep şeddeli bildik Düşsek ki nihâyet kötülükler kanadından İzdir göze âdâp ve de düstûru bilirdik
Yâ Râbb bize mahreç dolu mûcizleri bildir Hattımdaki gaflet ağı nefsimdeki dildir
Hükmün kalemimden yüce ey kudreti şâhım Hokkamdaki passız çivilerden söze çaktım Zikrin denizinden cana kuvvet vere mâhım Yırtıldı ehil perdesi sandım açacaktım
Yâ Râbb bize sezdir o letâfet filizinden İmlâ dolu heybem bile kayboldu izinden
Bir hüzmede zillet dolu bir hüzmede behcet Seçsem seçemem lâl gibi nutkumda dolandım Sen bizdeki enkâzı ve mahçupluğu affet Düştüm kora nefsin yalanından oyalandım
Yâ Râbb dilimin meşrebi âzâba zamirdir Heyhat gafa düştüm bile Allah ki o birdir
//
( mef û lü / me fâ î lü / me fâ î lü / fe û lün ) // Düstûr : kural Muciz : insanı âciz bırakan kısa ve özlü ifâde Mâh: Ay Behcet : güzellik Meşreb : huy , ahlâk Heyhat : Ne yazık ki
( Kalemin Meşrebi - Aruz başlıklı yazı GÜŞTA tarafından 29.12.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.