bir kol açılmış,koşuyor bana annem..
sımsıcak sarılıyor bana,sımsıcak.
yumuşak ellerini öpüyorum
sevinç gözyaşları akıyor gözlerimden..

saçlarımı okşuyor pamuk elleriyle
güzel kokusunu bana yayıyor.
bir şarkı söylüyor o güzel sesiyle
ben oracıkta donmuş kalmışım o güzelliğiyle


hiç bırakmak istemiyorum annemi
gitme diye ağlıyorum
yanımda kal diye haykırıyorum
ama olmuyor yavaş yavaş yok oluyor bu hayattan...




nezaket dinç
8/B
( Anne başlıklı yazı mehtap-tokat tarafından 15.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu