Online Üye
Online Ziyaretçi
Üfürükçünün peşinde bazıları…
Hani evlenmek ister, kısmeti olsun diye
Hani zalim kaynanasına akıl fikir versin diye
Hani işi olsun, çocuğu olsun, evi olsun… Diye!
Üfürdükçe paraları sayar, koyar önüne. Tövbe haşa Allah’mış gibi, gaybı görürmüş gibi, sanki her şeye gücü yetermiş gibi…Varırlar yanına.
Şarlatan, gözünü kapatır, dilinde kimsenin duymadığı mırıldanmalar, hatta gözünden akan yaşlar, birden bağırarak zıplamalar! Derdine deva arayanı da çokça korkutur. Sanki istediği olacakmış gibi bu şekilde ki tavrına inanır.
Sanal dünyanın içinde gezerken, sınırları aşarken, uzaklardakiyle görüntülü konuşurken… Hasret giderirken! Üstelik dinen de şirke girmekle eşdeğer bir işe kalkışmak, gerçekten akıl karı değil.
Üfürükçünün peşinde ki kişiler, Kabe’ye gitseler kabenin örtüsünü tutan halkalara kırmızı ip bağlıyorlar, Adem ve Havva anamızın buluştuğu noktada ki sembolik kayaya isimlerini, dileklerini yazıyorlar… Yani Müslümanım diyen, Allah’a inandım ve iman ettim diyen sanki o yokmuş, dua ederse duymazmış gibi bu eylemleri gerçekleştiriyorlar.
Cahilliğin haddi hesabı yok işte…
Hayatında ki sorunlara illaki bir başkası çözüm bulmalı, derdi için asla çözüm arayışı içinde olmamalı… Tembellik ve paraya şükürsüzlük had safhada. Ya Hu iman ettiğin Rabbin bir ve tek, ettiğin duayı işitiyor ve rahmet kapılarını her an aralıyor. Nimetlerini kullarının önüne seriyor. Verdikçe veriyor, zenginliğinden asla kaybetmiyor. Neden Ona dua etmiyorsun, neden Ondan istemiyorsun, Neden Ona güvenmiyorsun? Herhalde tek cevap, dua ettiğinde istediği hemen gerçek olmuyor. Hiç düşünmez misin ki, istediğin ve dua ettiğin her neyse, gerçekleşse belki de senin hayrına değil, Rabbim bundan vazgeç diye onu sana yaratmıyor. Neden ısrar eder ve yanlış yollarda çözüm ararsın ki?
Varsay ki çocuğun olmuyor, dua ediyorsun olmuyor… Tüp bebek, türlü yollarda çare arıyorsun ama yine olmuyor. Üfürükçüye gidiyorsun, o üfürürse olur diye düşünüyorsun. Hiç düşünmüyorsun, eğer çocuğun olursa sana hayırlı bir çocuk olmayacak büyük ihtimalle… Sebeplerini aradın, her yolu denedin işte. Dur bu anda, ısrar etme… Hayırsız evlat ne demek onu düşün, mesela babasını öldürüyor, tacizci oluyor, intihar ediyor, kötü yollara düşüyor… Her an ölür mü diye peşinden gidiyorsun. Mesela kanser oluyor, paralar harcıyorsun, yoksullaşıyorsun… Ölümüne yol bulamıyorsun.
Allah’a iman et ve hayırlısı olsun de… Sebepleri yaptıktan sonra da tevekkül et… Hayırlısı olsun de, Rabbine sığın, olmaz mı? Sabır etmeyi öğren. Sen paraya para demiyorsun çocuğun olmuyor, parasızlıktan ağlıyan kişinin ne çok çocuğu oluyor… Herkesin başka bir sınavı var. Rabbim kimseyi bir cenneti yaşasın diye dünyada yaratmıyor. Her olayın bir zamanı var. Haline şükretmen gerekiyor. Allah’tan başkasından korkmaman gerekiyor. Ölümden de korkma… İnandığım dediğin Allah’a kavuşacaksın, ne kadar güzel değil mi? Yoksa senin inandığım dediğin Rabbim dünyada mı ki? Onu bırakmak sana zor mu geliyor.Kime inandığını düşün, putlarını kır içinden! Bak hayat ne kadar güzelleşecektir.
Artık mahalle aralarında yoğurt, leblebi, meyve ve sebze satanlar, ayı oynatanlar, bakırları kalaylayanlar kalmadı. Üfürükçüler de tarih olsun, aklını kullan. Hani Amerika veya batı dünyası Medyum diyerek onun işini ne güzel süslüyor ve övüyor. Toplumda yerine güzelleştiriyor. İnandıkları Allah, baba, oğul ve ruh kılıfında sanki bir insanmış gibidir oralarda, haşa…Bir Müslüman buna nasıl inanır ki? Rabbimi ihlas suresinde ara…
Bir Müslüman memleketinde Medyumun yahut üfürükçünün yeri olamaz, asla… Ellerini aç ve Rabbimden dile ne diliyorsan… Sebepleri aramakta duadır bilesin… Tek verecek ve yaratacak O…
Saffet Kuramaz