ŞİİRLE VEDA

Yalancı baharın cemresine kapılıp,
çiçek açarak,
şiirlerle demlenen hercai sevgilerin
kelebek ömürlü uçuşlarında
kırılınca kanadın,
bir Şehrazat masalının
kahramanı olursun.

Pimini çektiğin tüm şiirlerin,
rüzgarında savrulurken yüreğin,
kırılınca güven aynası
hep çizik gösterir yaşananları
ve doğru tartmaz olur sevgiyi
kalbinin terazisi..
işte o an,
infilak etmiş bir volkanın bacasından
yüreğine sıçrayan,
faili meçhul bir intihardır aşk.

Gece şiir nöbetleri tutar iken kalemin,
iyi kiler tükenmiş keşkeler firardaysa,
teğelleyip şiirlerin ucuna,
meze etme yüreğini boşuna,
nikotin kokulu hüzünler sarmalına.

Topla can kırıklarını,
at yüreğin dehlizine.
palyaço gülüşlerle...
Alçıya alıp kalbini
bırak zamanın avuçlarına

ve
Kundaklarda büyüttüğün sevdayı
sarıp kefene, göm yüreğine.
şiirlerle doğan aşkın,
Ölümü de şiirle olmalı.

MELAHAT ÇETİNKAYA
( Şiirle Veda başlıklı yazı Şiir Yürekli tarafından 8.05.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu