Sakalı Ağarmış Umutsuzluk
Bir vardın bir yoktun
Masalın içinde kurumuş bir gül idin
Koklamak için girdim kitaba
Şafak çıkrığının kendirini kesti jilet atan sözlerin
Kuyunun dibinde kaldı bir kova umut güneşim
Baharın gırtlağına yapıştı karanlığın eli
Giderken elime tutuşturduğun siyah ilhamla
Geceye yıldızlı şiirler kazıdım
Donkişotluğa soyunmuş bir kış oturdu aramıza
Gittiğinden beri
Cüce aynasının önündeki bardağa koydum
Hem köklendi hem büyüdü hüznün
İnan ki ne domateslere ben düştü
Nede çiçek açtı yüzüm
Hadi sıcak bir kartopu at şubatın sırtına
Yada
İçimde boğulan çiçeklere
çam sakızı çoban armağanı bir nefes cemre getir
Okyanusta boğulacak bekleyişime
Ada olsun ayak seslerin
Ütüyle kırışığını açtığım yağmurlar yıkasın
Sakalı ağarmış umutsuzluğumun yüzünü
Sensiz dinamit lokumuna dönen gözlerimin
Kibrit çöpü kadar gelişin tutuştursun fitilini
Ardı ardına patlasın gülüşlerim
Hadi gel ki gül koksun
Hasretim ersin muradına
Okuyan şiir dostlarım çıksın kerevetine
(
Sakalı Ağarmış Umutsuzluk başlıklı yazı
Kazım Gök tarafından
10.05.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.