.
.
.
Duygularım geçmişte yaşattığım efsane
Bu yol nereye gider anlat dost tane tane
Gittiğim her yerde dert, oldum deli divane
Döndüğümde gördüm ki köyüm olmuş virane
Duygularım ahirde gördüğüm saçar zehir
Yedikule zindanım özgürlüğe yok mehir
Yaşamadım deyip de nasıl ederim tehir
Yemyeşildi Gülhane şimdi olmuş hastane
Duygularım düşürdü Halep’e, oldum esir
Abdülhamit Çarşısı etti bana çok tesir
Lakin unutmuş nesil okumuyor tek nesir
Ecdadım yerine her övgüsü kefereye
Duygularım isyanda oynanır zalim oyun
Çoban kaval derdinde telef olsa da koyun
Vatan millet hikâye zalime eğmiş boyun
Kendini bile satar versin de tek sermaye
Duygularım diyor ki Hakkın yolu neden zor
Kur ’anı okuyan yok neden görülüyor hor
Kıyamet yaşar gibi ahlaki çöküntü kor
Tespih atılmış yere, toprak olmuş imame
Duygularım duada, ağla der ela gözlüm
Cemaline doyamam ayın on dördü yüzlüm
Haydi, ezanı oku dilinde Bilal sözlüm
Şu millete dua et, alnı varsın secdeye…
Saffet Kuramaz