Her Şey Uzak Kalsa Da
Büyürken sereserpe, kendi öz yatağımda ,
Düşürdün tırpanına, tam gökekin çağımda !
Bilemedin, kendimi, nasıl böyle aklarım ,
Biçtin ot niyetine, olmadan başaklarım !
Göğsümü gere gere, açıyorken poyraza ,
Bırakmadın düşeyim, şöyle güzel bir yaza...
Bir sevgili koynuna, daha bile girmeden ,
Kaldı memede sütüm, daha emziremeden !
Devrilseydi başağım, devrirlir gibi saçım ,
Seni görene kadar, kendimdendi ilacım.
Zaten derdim de yoktu, yüzvermezdim kedere,
Çok geç anlamış oldum, ansız düşerken yere !
Kim bilir ki, aslında, suş işler büyüyerek,
Sen biçtin ve kurtuldun, varlığımı keserek !...
Senin elinde böyle, ağır olurken yaram !
Bitti dediğin anda, başlar benim maceram...
Her adımda, acıyla, koparken bir yanımız !
Hangi hoyrat ellerle dövülür harmanımız ?
Boşa çaba harcarlar, dane vermez başağım ,
Kimler, nerden bilecek, bir zalime aşığım !...
Bilmem ben ağlamayı, n'olur yerime ağla !
Değirmenin suyunu, hiç olmasa sen bağla...
Ağlayarak geçerken, hayat değirmeninden,
Yine de sen tutsaydın, ağrıyan yerlerimden !...
Ayak direrken aşka, sen oldun ilk gözarım ;
Her şey uzak kalsa da, yakın olsun mezarım....
(
Her Şey Uzak Kalsa Da başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
22.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
