Son Rötuş
Dünya son rötuşunu
yapar
Sevda taşıyan sineler dövünür gecenin bir vaktinde
Secdelere mıhlanır alınlar ey rahman ve rahim diye
Yokluk var olur
varlıklar içinde çırılçıplak
Dokunur gecenin bir vaktinde kelimeler sevda teline
Çoktan uykunun koynunda bulmuştur kendini hüzün
Beri yakada geceyi bir
sancı gibi sineye çeken şiir
Şimdi gece daha da
zifiri karanlık ve şirasız
Teline dokunulmaya gelmez
gecenin
Her şey sus pus olmuş
kuru bir bilgisayar tıkırtısı
Prangalar yüz bulmuş tenden ayrılmak istemez
Yürek bu desem ilk elden vurulur sana
İnsan düz
yollarda hoyratça bir hayatın koynunda
Zannı bir sevgili gibi büyütür en olmadık anlarda
Şiir susar şiir yıldızlara
uzanır elleri yed-i Beyza
Şimdi dudaklarında dua şiirin alınlar yüce Mevla da
Bir yanı titrer durur şiirin sol yanı mesela
Nöbetler uzar da da uzar
fecri sadık nerede?
Nerede şiiri bir
yumak gibi yüreğine basacaklar
Nerede ? nöbetler uzar fecri sadık nerede?
Gece yüreği içine çeker yürek geceyi
Sokaklar sessiz mi sessiz
sevda uyku koynunda
Şiir elleri yüreğinde
gözleri namluda
Şiir bir secdelik
vaktin pusularında
Şimdi gece daha da
zifiri karanlık ve şirasız…
müslüm tekaltun
(
Son Rötuş başlıklı yazı
m tekaltun tarafından
16.06.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.