Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir nefesti ömür, derinden
Geldi geçti, nasıl bilmeden
Ağladımsa da hiç gülmeden
Zamanıdır gönül, gitmenin
Her ahı gördüm, dost dilinden
İçtim aşkı, hakkın elinden
Nasiplenemedim, şevkinden
Zamanıdır gönül, gitmenin
Kul zerre iken, hak nezdinde
Hak sır idi, kulun fikrinde
Çözmesem de sırrı kendimde
Zamanıdır gönül, gitmenin
Sararken haksızlık, dört yanı
Devirecekse de sultanı
Mazlumun, yükselen figanı
Zamanıdır gönül, gitmenin
Kalmadı zevki, şu dünyanın
Ne niyazın ne de muradın
Doğdun, lakin hiç yaşamadın
Zamanıdır gönül, gitmenin