Bayram gelmiş diyorlar, anam, babam nerede?
Ne dönme dolabımız, ne tahta atımız var.
Yastığıman altında gizli urbam nerede?
Akrabayı toplayan ne eski çatımız var.
Yüzlerimiz gülmüyor, dertler çok, tasalar çok.
Bir sükunet sormayın, sevinç çığlıkları yok.
Hatırlamaz hiç kimse, kimler aç kimler ki tok.
Kapılarda kilit var, dolapta etimiz var.
Zengin sofrası süslü, nadide ahçılardan.
Allı, güllü mendiller, çıkmıyor bohçalardan.
Fakir fukara şaşkın geçemez bahçelerden.
Danışmada güvenlik, o yoksa çitimiz var.
Köylük yerler boşalmış, bilcümle koşmuş şehre,
Nerede bayram aşlık, ambarlarda zahire.
Gram desen tahıl yok, mutfaklar vermiş fire.
Bahçelerde bakımsız, sararan otumuz var.
Tanıdık tanımadık, el öpmeye gelen o,
Minik yavrular nerde, kadir kıymet bilen o?
Nerede ninem, dedem, mutluluktan gülen o?
Ne gömlekler kolalı, ne artık ütümüz var.
Saygı ve sevgi vardı, büyük küçük bilirdik.
Bayramı kutlamaya yollar aşar gelirdik.
Huzursuzluk çıkartmaz, hatır gönül alırdık.
Bir bakışta anlardık, iyimiz, kötümüz var.
Fazla söze ne hacet; arif olanlarlar anlar.
Ey Ümmet-i Muhammet, ey güzel müslümanlar.
Bize ne oldu böyle, ne oldu deyin canlar?
Şahadet şerbet diyen, erimiz, atamız var.
Bu mezalim günleri, oyun bize fak bize.
Şahadet göz yaşları, kara değil ak bize.
"Şetaretli zamanlar", Yaratandan hak bize.
Kuzey, güney birliğiz, doğumuz, batımız var.
Maske tak, maske çıkart, bir de mikrop belası,
Yeni varyantlar varmış bitmiyor defolası.
Bu bayram kaç kişinin verildi ki selası?
Tabutlarını yaktık, gömmeye kutumuz var.
Şu Misak-ı Milli'de bayramımız şen olsun.
Al bayrağın altında gül olsun, gülşen olsun.
Edirne'den ta Kars'a günümüz ruşen olsun.
Tarihlerden beridir, düşmana setimiz var.
Kul Fikret'im derim ki; kaşımızı çatmadan.
Güzeli arayalım, karamsarlık etmeden.
Bayramlar bayram olsun, ahir ömür bitmeden.
Var mı hesabın bilen, kaç gün, saatimiz var?
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
21 Temmuz 2021 Saat 15.55
Yeni Liman/Karaburun/İzmir
