.
.
Yaratılan kim varsa kul olmaya can atar
Yaptığı ibadetle etrafına şan katar
Mum üstünde tütüyor gönle nurdan laleler
Mecnuna döndürdükçe sarıyor da haleler
Güneş masumca yakar aşkla büyürken fide
Suya özlem duyana kadar sürer vazife
İbrahim ateşinde yoktur tek kirden izi
Şeklimi değiştirdim diye vurmaz da dizi
Anlayın karanlığı delen ışıktır işte
Kimseye torpil geçmez sırdaş kalayım diye
Kokusunu yayarken, gül olmuş sevgisiyle
Çıkar ummadan yardım ediyor sezgisiyle
Alnında secdeyse iz, kalbini sararda nur
Allah yaratmış diyen yaşar severken onur
Süngüsü lale olmuş bakın kalbin içinde
Darbeye etten duvar olmuş harbin içinde!
Nefsine sonsuz aşkı öğret, seni üzmesin
Günah bataklığında bata bata yüzmesin
Yaratılan ne varsa kul olmaya can atar
Yaptığı ibadetle etrafına şan katar
Saffet Kuramaz