Denizin kıvrımları yine güneş topluyor.
Gece mi çökecek ne kaşını çatışıyla?
Gökyüzünü anbean bir kızıllık kaplıyor.
Birazdan gün inecek güneşin batışıyla.
Yüce Rabb'im ne hikmet, bu nasıl bir kainat?
Ruhumda bir rüya var basan sıcağa inat.
Maviliğin üstünde, güle çırparken kanat,
Birazdan gün inecek, bülbülün ötüşüyle.
Oksijen deposundan nemini aldı beden.
Her şey soluk soluğa, demini aldı beden.
Bir de hasretlik çöktü, gamını aldı beden.
Birazdan gün inecek, özlemi katışıyla.
Yolcu yolunda gerek, bak giydi çizmesini.
Ne de fazla seviyor, şu Güneş gezmesini.
Ha sağdı ha sağacak denize hüzmesini.
Birazdan gün inecek, hasretin bitişiyle.
Varsın başka alemde dolaşsın gezsin biraz.
Başka şairler görüp şiirler yazsın biraz.
Yarim varken yanımda, isterse kızsın biraz.
Biz mehtaba döneriz, elimi tutuşuyla.
Kul Fikret'im istersen hergün matemini tut.
İstersen her batışta, ara yepyeni umut.
O hep doğup, batacak Mevla'dan gelir komut.
Savrulup da durma hiç, kalbinin atışıyla.
Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Gün Batımı başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
14.08.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
