AĞLARMIŞ
Yine düşmüş yaslı gönüle efkar
Dökülünce yaşlar gözler ağlarmış
Kalem, kağıt,kelam... hepsi cefakar
Yazılınca satıra sözler ağlarmış.
Nameler çıkmıyor kesilmiş sesi
İnilti gözyaşı, feryad nefesi
Çırpınıp kırsa da buzdan kafesi
Akıp giden sular, buzlar ağlarmış.
Gönle kar yağınca titrermiş yürek
Ne hayal kalırmış ne de bir dilek
Belki bir an belki ta mahşere dek
Mevsim kışa dönüp yazlar ağlarmış.
Bülbül hasret kalmış gonca gülüne
Nameler dökülmez tatlı diline
Gitmiyor ki eller gönül teline
Kopunca telleri sazlar ağlarmış.
Şu sisli gökyüzü şu berrak mehtab
Nazlı akan dere şu kara türab
Ağlayıp yoruldu düştü de bitab
Görünmeyen sırlar, özler ağlarmış.
Gönülde kalan bir tatlı hatıra
Kaşıdıkça kanar o derin yara
Girince bir akran derin mezara
Ak sakallı nurlu yüzler ağlarmış.
nuri baş
(
Ağlarmış başlıklı yazı
Nuri Baş tarafından
18.08.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
