SEBEPLİ ZAMANLAR...
(dadaist bir şiir)
.
Çiçekler güneşe düştüğü zaman
Yaşlı bir kemanın nağmesi,gözyaşlarıma değdiği zaman
Kafesimde ki ölü kuşumla konuştuğum zaman
Bulutlar bunaltıcı bir şekilde yere doğru süzülürken
Hatıralar henüz yaşanmamış kadar yeniyken
Terkedilmiş bir bodrumda bir örümcek kasnağında uyurken
Kaybettiğim gözlüğümü bulduğum zaman
paslı çividen bir marangoz tetanoz olduğunda
Küçük çocuk yağ lambasının ışığında kendi gölgesine dokunduğunda
sarhoşlar şişenin dibinden sürünerek çıktığı zaman
Uzun yalanlarımın üstüne uzanıp uyuduğum zaman
Göz kapakların dudakların gibi kıpırdadığında
Uçurumdan çıkan umutlarıma sarıldığım zaman
Havai fişeklerden gecenin kreması üstümüze düşerken
Durmuş saat, nasır toplamış ayak, gagası kırık kuş
Hepsi birden anlamsızca şiirimde buluştuğu zaman
işte yalnız sadece bunlar için o zaman
Sana sevdiğimi hiç söyleyemedim...
.
.
VEDAT DÜNDAR
