Yunus gibi düşünmek zor be
Maneviyatta yaşamanın kolay olduğunu sanıyordum.Daha sakin, daha sıkı yaşamak mesela.Fakat
maneviyatımızı nasıl kolay yaşanır hale getireceğimizi bilmiyoruz.Çoğu kez kendimizi dünya da daimi
kalacak ya da dünya bizim olacak hissine kapıldık...İnsanın nefsini yönetmesi bir yığın insanı yönetmekten
daha zordur belkide.Ruh hali ne olursa olsun aynıdır ama nefis ruhu etkisi altına tutar.Tamda burada
Yunus girer devreye;
“Nefistir seni yolda koyan,
Yolda kalır nefse uyan.”
Bizi maneviyata bağlayan yaratıcıya bağlılıktır şüphesiz, yaratıcıya yakın olma dediğim şey; dille
değil, sözle değil, gösterişle değil!
“Gerek ağlat gerek güldür,
Gerek yaşat gerek öldür,
Aşık yunus sana kuldur,
Kahrında hoş gönlünde hoş”
Diyerek Yunus gibi bağlanmaktır mesele.
Nefis demiştim ya hani; tamda alnın ortasında.Her zararlı şeyde çıkar ortaya zincire vurmak zordur.
Yunus Emre gibi olmak zordur bu çağda.
Aslında maddi aşkla başlar Yunus yola maneviyatı yana yana bulur.Sabırdır Yunus Emre’nin adı
itaatdır onu o mertebeye çıkaran.Hepimiz Yunus olamayız belki bu çağda.. nefse hakim olursak
Yunus düşüncesinde yaşarız bizlerde.
Yunus gibi yanmak vardır halk yolunda.Ama yanmayı boşver onun gibi yaşamak zordur be...
Gezmek vardı Yunus gibi Elif Elif diye...
Ramazan SAKA