ORMANIN ÇIĞLIKLARI
İnsanlar acımasız, olunca menfaati
Bilerek bilmeyerek ateşleri yaktılar
Ormanı yurt edinmiş tüm canlı
mahlukatı
Ateşin karşısında çaresiz
bıraktılar.
Küresel ısınmayla kavrulmuş kuru
otlar
Kıvılcımlara sebep, uçaklarda
pilotlar
Uğraşsa da bir işe yaramıyor
metotlar
Ateş rüzgâr el ele sahillere aktılar
Kiminde yangın tüpü kiminde su
hortumu
Kimi alev üstüne kovayla atar kumu
Evleri yananlarsa sanki kader
mahkûmu
Hepsi de gözyaşını küllerine
döktüler
Devletin makamları görevi bölüştüler
Büyüdükçe alevler birbirine düştüler
Birbirini suçlayıp gizlice
dövüştüler
Milleti ikna için bayağı dil
döktüler
Rüzgârın gücü ile coştukça coştu
yangın
Milletin yüreğini yakıyordu her
vurgun
Alevle savaşmaktan bütün insanlar
yorgun
Çaresizlik içinde yananlara baktılar
Rüzgâr hızını kesti, bulut gönderdi
güneş
Kendiliğinden söndü bir hafta sonra
ateş
Kül olan araziler çekilir diye
peşkeş
Her biri bir harita üzerine
çöktüler.
Coşari ne dersen de plan yaptılar,
tuttu
Yangın düştü gündemden bütün ülke
unuttu
Ev sözü vermek bile mazlumları
avuttu
Kömürleşmiş ağaçlar bir bir boyun
büktüler.
25.08.2021/Samsun
İbrahim COŞAR