ORMANIN ÇIĞLIKLARI

 

İnsanlar acımasız, olunca menfaati

Bilerek bilmeyerek ateşleri yaktılar

Ormanı yurt edinmiş tüm canlı mahlukatı

Ateşin karşısında çaresiz bıraktılar.

 

Küresel ısınmayla kavrulmuş kuru otlar

Kıvılcımlara sebep, uçaklarda pilotlar

Uğraşsa da bir işe yaramıyor metotlar

Ateş rüzgâr el ele sahillere aktılar

 

Kiminde yangın tüpü kiminde su hortumu

Kimi alev üstüne kovayla atar kumu

Evleri yananlarsa sanki kader mahkûmu

Hepsi de gözyaşını küllerine döktüler

 

Devletin makamları görevi bölüştüler

Büyüdükçe alevler birbirine düştüler

Birbirini suçlayıp gizlice dövüştüler

Milleti ikna için bayağı dil döktüler

 

Rüzgârın gücü ile coştukça coştu yangın

Milletin yüreğini yakıyordu her vurgun

Alevle savaşmaktan bütün insanlar yorgun

Çaresizlik içinde yananlara baktılar

 

Rüzgâr hızını kesti, bulut gönderdi güneş

Kendiliğinden söndü bir hafta sonra ateş

Kül olan araziler çekilir diye peşkeş

Her biri bir harita üzerine çöktüler.

 

Coşari ne dersen de plan yaptılar, tuttu

Yangın düştü gündemden bütün ülke unuttu

Ev sözü vermek bile mazlumları avuttu

Kömürleşmiş ağaçlar bir bir boyun büktüler.

 

25.08.2021/Samsun


İbrahim COŞAR

( Ormanın Çığlıkları başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 20.09.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu