Doðru söylem dara, asýlýr oldu,

Yalanlar gerçeði, çulladý dostum.

Milletin derdine, küsülür oldu,

Vaatler vitrini, pulladý dostum.

Her gelen yokluðun, resmini çekti,

Vaatler söyledi, umutlar ekti,

Bir görsen dilleri, bin bir çiçekti,

Her türlü desene, salladý dostum.

Hâkimde savcýda, þaþtý adalet,

Suçlularda kaldý, artýk cesaret,

Allah’tan korkanda, gerçek feraset,

Atiyi falcýlar, falladý dostum.

Haberci gasteci, çýktýlar fondaþ,

Hangisini tutsan, birine yandaþ,

Bu gidiþle elbet, taþ yaðacak taþ,

Ýftira doðruyu, solladý dostum.

Çocuklar kadýnlar, telef edildi,

Nice gayrimeþru, halef edildi,

Þeytan iþlerine, selef edildi,

Ýblis çirkinleri, gülledi dostum.

Gel gör ki kimse de, kalmadý saygý,

Bozuldu akýllar, herkeste kaygý,

Bu nasýl bir iþtir, bu nasýl duygu,

Hadsizlik edebi, yolladý dostum.

Kibrimiz akýyor, her yanýmýzdan,

Helal ile akmýyor,  ter yanýmýzdan,

Kimseye yol verme, sür yanýmýzdan,

Hurdaysa araban, nalladý dostum.

Ne çok bencil olduk, ben merkezliyiz,

Memleket yansa da can merkezliyiz,

Bir kabahat varsa, sen merkezliyiz,

Güçlüler haksýzý, kolladý dostum.

Fitnenin her türü, baþta musibet,

Duymuyordu kimi, hiç etme hayret,

Doðru söyleyene, sen de sitem et,

Söylemler eylemi, külledi dostum.

Siyaset teröre, suça karýþtý,

Oy uðruna herkes, böyle yarýþtý,

Hiç kan dökülmeden, sözler vuruþtu,

Ýtidal nefreti, yelledi dostum.

Âdem der ki dostlar, iþte halimiz,

Gerçek söylemekten, geri dilimiz,

Sadece doðruluk, olsun yolumuz,

Ýstikbal atiyi, halledi dostum…

Âdem Efiloðlu