İNSANI
KİRLETTİLER
Toprağı
kirlettiler, havayı kirlettiler,
"Denizi
kirlettiler duygularımız gibi."
Şehrimi
kirlettiler yuvayı kirlettiler
Korkuyu
büyüttüler kaygılarımız gibi
Üç
kuruş menfaate cihanı kirlettiler
Cehalet
kuyusunda insanı kirlettiler
Yabancı
dil aşkına lisanı kirlettiler
Başarıyı
yücelten övgülerimiz gibi
Bu yangını başlatan küçücük bir kibritti
Hoşgörü
sokağında kıskançlıklar seğirtti
Güven
terk edip gitti küçüğe sevgi bitti
Büyüklere
duyulan saygılarımız gibi
İnsan
sıcak kıymeti bilmez üşümeyince
Hiçbir
yara kanamaz gelip kaşımayınca
İnsan
bakar kör olur akıl düşünmeyince
Yangıyı
anlamayan algılarımız gibi
Değer
mi yitiriyor artık ülkülerimiz
Bizi
bize anlatmaz oldu öykülerimiz
Derdimi
anlatmıyor artık türkülerimiz
Buyruklu
nota çalan çalgılarımız gibi
Kutsal
değerlerini yitiriyor insanlık
Yarınını
meçhule götürüyor insanlık
Artık
kendi kendini bitiriyor insanlık
Adalet
dağıtmayan yargılarımız gibi
Coşari,
Yunusların torunu değil miyiz
Dünyanın,
kâinatın sorunu değil miyiz
Şairiz,
insanlığın derunu değil miyiz
Tükendi
hoşgörümüz, sevgilerimiz gibi
01.10.2021/Samsun
İbrahim COŞAR