AŞK
SARHOŞU
Kimse
bilmez kimsenin ne için içtiğini
Bir
anlam veremezler bu kadar dağılmana
Kimse
bilmez hayattan ne için kaçtığını
Dilinden
dökülenin altında derin mana
Göremezler
gözlerin alevler saçtığını
İçersen
sabah akşam her yer meyhane sana
Derdi
ortaya döker efkâr denilen cerrah
Dertlerin
yarıştığı dört bacaklı arena
Üstünde
bir şişe mey, yan yana iki kadeh
Hepsi
de dert ortağı oluverirler cana
Varsın
ayıplasınlar gönlün sarhoşluğunu
Yeter
ki düşümdeki sevgili çıkıp gelsin
Çünkü
bir tek o sağlar sevmenin hoşluğunu
Beni
bir o anlasın derdimi bir o bilsin
Bir
tek o aydınlatır ruhumun loşluğunu
Coşari
der ki aşktan sızıp kalmıştır ruhum
Ne
soğuk duş aydırır ne de ağaran sabah
Desinler
aşk yolunda süründü, öldü merhum
Yaşarken
inleyenler ölürken çekmezler ah!
Meçhule
karışırlar üstünü örtünce kum
09.10.2021/Samsun
İbrahim
COŞAR