../



Her düşen karda özlem kalmış sanki

Saçlarıma düştükçe pek ağardı…

Kışa benzedi ömrüm ölmüş gibi

Kar kapladı üstümü, Hak çağırdı! 


Üstümden Kaydı kullar mecnun gibi

 Ucu bucağı sonsuz, yosun dibi.

Kim kalıyor diyecek oldum diri 

Duysun diye bağırdım, yar sağırdı!


Karanlıkta uzandım gözyaşım sel

Kayboldum tipisinde estikçe yel

Nedir özlem bilmiyor gelse ecel

Bu yolun dönüşü yok, yar bağırdı!


Kar donduruyor gibi ten beşikte

Yar çalmaz kapı zili, yok eşikte

Özlemin de bir ölüm yar dedikçe

Dünyada tat vermeyen aşk yoğurdu…


Saffet Kuramaz

( Özlemin De Ecel Yar başlıklı yazı safdeha tarafından 10/14/2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu