Sadâkatsiz!
Karun kadar zengindir sanırsın onu muhtaç
Dünya onun olsa da doymuyor sadâkatsiz
Yakınında komşunun çoluk çocukları aç!
Onların feryadını duymuyor sadâkatsiz!
Aç susuz iki büklüm kıvrananları görmez
Zekat infak bir yana zırnığı dahi vermez
İyilik yapmayanın gönlüne huzur girmez
Biraz tefekkür edip aymıyor sadâkatsiz!
Şikayet edip durur memleketin halini
İstismara kalkışır hal-i pür melalini
Düşünmez kazancının haramı helalini
Sözde Müslüman, dine uymuyor sadâkatsiz!
Lokantada ısmarlar döner, köfteyi şişi
Gösterişli yerlerde dolgun verir bahşişi
Açlıktan bayılsa da yere düşse bir kişi
Onu Allah’ın kulu saymıyor sadâkatsiz!
Kimi de memleketi bir mezeye satıyor
Bittik, battık diyerek çatıyor ha çatıyor
Algı, yalan, iftira her pisliği atıyor
Bu kötü ahlakından caymıyor sadâkatsiz!
Sadece şiir yazmak Mikdadi’nin hobisi
Bizi çekemeyenler istikrardır fobisi
Cirit atar ülkede faizciler lobisi
Tavrını buna karşı koymuyor sadâkatsiz!
Şair Mikdat Bal