Asýrlardýr peþinde, pervane olduðumdan,

Düþe düþe öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Nedense biraz eksik, hep yarým kaldýðýmdan,

Aþa aþa öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Ömrümce sancýlarý, dilimden düþmese de

Yaþa yaþa öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Ders almadan hayattan, hamlýktan piþmese de

Paþa paþa öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Sabahlarýn ufkundan, bir ahunun peþinden,

Koþa koþa öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Topraðý örseleyen, bir damla gözyaþýndan,

Eþe eþe öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Nasýl ki aldý beni,  diyar diyar gezdirdi,

Coþa coþa öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Bilinmezi bildirdi, yazýlmazý yazdýrdý,

Taþa taþa öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Kazma kürek ne hacet, an geldi kalem ile

Deþe deþe öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Çaresizlik içinde, düþe kalka em ile

Düþe düþe öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Býkmadan usanmadan, Adem olup örerek,

Döþe döþe öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Ömrümce etrafýmda, doðru yanlýþ görerek,

Þaþa þaþa öðrendim, sevdanýn zorluðunu.

Âdem Efiloðlu